Na obrzeżach miasta przy ulicy Tadeusza Kościuszki stoi nieczynny poewangelicki kościół. Zamknięty na cztery spusty, z łuszczącym się tynkiem i ciekawą historią. Do 1926 r. działała w nim karczma sądowa i restauracja! W budynku, gdzie obecnie jest kościół była duża sala, pełniąca obok biesiadnej, zapewne też funkcję sali tanecznej. Nieopodal karczmy przebiegał szlak na Górę Mniszek, a że turystyka kwitła od XIX w., to i w karczmie nie brakowało gości. Na starych fotografiach widać bar z kurkami od piwnych beczek, a zapewne w kuchni za barem przygotowywano dla gości dolnośląskie specjały: wędzony boczek pieczony z jabłkami, klopsy królewskie czy też śląskie drożdżówki. Po 1926 r. karczmę sądową przebudowano na dom modlitwy i serwowała już tylko strawę duchową. Obecnie wnętrza nie serwują już niczego, bo ta salowa budowla od lat w posiadaniu prywatnego właściciela jest tylko pustym, niszczejącym obiektem. A prowadzą do niej piękne, proste drewniane drzwi z pokaźnymi okuciami, jedne na osi budynku, drugie w dobudowanej do kościoła prostej wieży. Poewangelicki kościół, czy też pokarczmiany budynek jest ogrodzony i można obejrzeć go jedynie z zewnątrz.